Posiadając w domu zwierzę właściciel powinien być świadomy zagrożeń ze strony pasożytów mogących nękać Naszych pupili. Pasożyty takie podzielić możemy na dwie grupy:
- pasożyty zewnętrzne (ektopasożyty) – bytują na powierzchni skóry, w naskórku lub głębszych warstwach skóry.
- pasożyty wewnętrzne (endopasożyty)
W dzisiejszym poście zajmiemy się właśnie opcją nr 2 😉
Endopasożyty to w większości pasożyty układu pokarmowego, są to głównie tasiemce, nicienie lub lamblie, ale występują też nicienie sercowo-płucne.
Do zarażenia endopasożytami najczęściej dochodzi poprzez zjedzenie larw lub jaj pasożytów, które mogą znajdować się np. na trawach, w zwłokach gryzoni lub w odchodach innych zwierząt, a także od ektopasożytów np. pcheł będących nosicielami tasiemca.
Bardzo często my jako właściciele zwierząt możemy nie zauważyć, że nasz pupil jest zarobaczony, gdyż zarażenia tego typu bardzo często przebiegają bezobjawowo.
Bardzo ważna jest w tym przypadku profilaktyka.
Niezwykle istotna dla bezpieczeństwa młodego zwierzaka jest profilaktyka w pierwszych tygodniach życia.
W Naszej Przychodni sugerujemy takie schematy odrobaczania:
Szczeniaka powinno odrobaczać się profilaktycznie w:
→ 5 tygodniu życia
→ 8 tygodniu życia
→ 11 tygodniu życia
Kolejne odrobaczenia powinny być kontynuowane co 3-6 miesięcy.
Kota natomiast powinniśmy prawidłowo odrobaczać w:
→ 5 tygodniu życia
→ 8 tygodniu życia
→ 12-13 tygodniu życia
Kolejne odrobaczenia profilaktyczne tak samo jak u psów powinny być kontynuowane co 3-6 miesięcy.
Jeśli natomiast po podaniu tabletki zobaczymy w odchodach robale lub ich segmenty, musimy nastawić się na kolejne odrobaczenie i tutaj zależy to od wieku psa, a także od użytego środka. Generalnie powinniśmy powtórzyć odrobaczenie po 2 tygodniach.
Ilość odrobaczeń zwierząt w ciągu roku zależy od ich trybu życia, np. czy są wychodzące czy domowe, polujące czy nie polujące itp.
Pamiętajmy, że dbając o profilaktyczne odrobaczenia naszych podopiecznych zwierzaków, chronimy również swoje zdrowie oraz zdrowie naszych bliskich, gdyż szansa na zarażenie się pasożytami od pupili jest wysoce prawdopodobna.
