Koszatniczki

PODSTAWOWE INFORMACJE O KOSZATNICZKACH

Koszatniczki (degu) to gryzonie pochodzące z północnego i środkowego Chile. Żyją w koloniach i mają bogate zachowania społeczne (gwizdanie, kwilenie, kwakanie, skrzeczenie oraz różne sygnały okazywane odpowiednimi pozycjami ciała). Ze względu na stale rosnące zęby odczuwają silną potrzebę gryzienia a tym samym ścierania zębów. Okres największej aktywności koszatniczek przypada na godziny poranne i popołudniowe. Długość życia tych gryzoni wynosi 5-7 lat.

KLATKA Najlepiej sprawdzają się szklane klatki o wymiarach min. 80x40x40cm. Obowiązkowym wyposażeniem są konary do wspinaczki oraz półki do obserwacji . Koszatniczki do budowy kryjówek mogą wykorzystywać puste korzenie czy konary oraz słomę i siano. Jako podłożę można wykorzystać trociny lub wióry.

PIELĘGNACJA Koszatniczki nie lubią kąpieli wodnych więc do czyszczenia futra z brudu i tłuszczu wykorzystują drobny piasek. Pojemnik z piaskiem należy wstawiać do klatki co 2-3 dni.

ŻYWIENIE Karmy komercyjne zawierające duże ilości nasion i ziaren przyczyniają się do nadwagi oraz niedoboru włókna. Dobrze zbilansowana dieta zawiera min. 16% włókna surowego. Koszatniczki muszą mieć stały dostęp do siana lub trawy, gałęzi drzew (lipa, klon, jabłoń, grusza) oraz ziół. Dodatkami mogą być warzywa takie jak marchew, buraki oraz sałaty.
Ze względu na skłonność koszatniczek do cukrzycy odradza się podawania owoców. Topinambur i pokrzywa wykorzystywane są do obniżenia poziomu cukru we krwi.
Koszatniczki zjadają swoje odchody (koprofagia) dzięki czemu pokrywają zapotrzebowanie na witaminy z grupy B, witaminę K oraz białko.

CIEKAWOSTKI

  • U koszatniczek występuje zjawisko autoamputacji ogona, tzn. w wyniku chwytania lub unoszenia za ogon dochodzi do reakcji obronnej – skóra ulega przerwaniu i oddzieleniu.
  • Koszatniczki znaczą teren moczem. Ich świeży mocz zawiera substancje odbijające ultrafiolet.
  • Jak na gryzonie mają bardzo dobrze rozwinięty wzrok i są w stanie widzieć promienie UV.