Kawia domowa w pigułce

Kawia domowa, dawniej świnka morska, to towarzyski gryzoń udomowiony już 3000 lat temu. Przy prawidłowej opiece może być naszym pupilem nawet 10 lat. Szybko się uczy, uwielbia głaskanie zwłaszcza za uszami. Lędźwie i zad to zazwyczaj okolica tabu, czyli niedotykalska.

ŁĄCZENIE ŚWINEK O tym czy świnki się zaakceptują decydują ich charaktery. Wiek, płeć czy rasa nie odgrywają w tej kwestii roli. Spotkanie powinno odbyć się w neutralnym miejscu gdzie żadne zwierzątko jeszcze nie było. Duża ilość jedzenia może ułatwić ten proces. W czasie ustalania hierarchii między prosiaczkami nie powinniśmy interweniować. Jedyną sytuacją gdy możemy zareagować przez polanie wodą bądź rzuceniem szmatki jest pojawienie się krwi.

MIESZKANIE DLA KAWII Im większa klatka tym lepiej. Dodatkowo powierzchnię możemy zwiększyć przez zamontowanie półek, hamaków czy domków z płaskim dachem. Świnki uwielbiają wylegiwać się i spoglądać na towarzyszy z góry. Każda klatka powinna być wyposażona także w miskę ceramiczną na pokarm, poidełko oraz paśnik na siano. Jako podłoże możemy użyć koce, dry bedy czy żwirek. Prosiaczki są bardzo ciekawskimi i aktywnymi zwierzątkami, dlatego by zapewnić im odpowiednią ilość ruchu i atrakcji powinny być wypuszczane z klatki na kilka godzin dziennie. Kule czy kołowrotki nie nadają się dla świnek – powodują urazy kręgosłupa. Lepszą zabawką będą tunele i namioty.

ŻYWIENIE Jest to najważniejszy punkt opieki nad świnką. Podawany pokarm powinien być starannie umyty, osuszony i mieć temperaturę pokojową. Wszystkie nowe produkty powinny być wprowadzane stopniowo.

Tak jak u ludzi tak i u gryzoni oraz królików istnieje tzw. piramida żywieniowa. Na samym jej dole, czyli najważniejszym pokarmem, jest siano, trawa oraz gałązki. Zapewniają one ścieranie stale rosnących zębów oraz wypełnienie przewodu pokarmowego co zapewnia prawidłową florę przewodu pokarmowego. Siano nie pokrywa dziennego zapotrzebowania na mikroelementy więc nie może być jedynym pokarmem. Zaleca się podawanie do woli minimum dwóch rodzajów siana jednocześnie dla zwiększenia różnorodności roślin.
Na drugim miejscu piramidy znalazły się zioła oraz zielonki takie jak zielone części warzyw (nać, botwinka), liście drzew czy kiełki. Mogą one być w postaci świeżej bądź suszonej. Zaleca się podawanie dziennie 3 rodzajów ziół.

Kolejne miejsce zajmują warzywa – jest to doskonałe uzupełnienie diety w mikroelementy. Zalecana ilość to łyżka dziennie w postaci sałatki.
Na samym szczycie piramidy znalazły się owoce, orzechy czy komercyjne karmy. Powinny one być podawane jako smakołyki, nagrody czy element oswajania. Zawierają dużo cukrów i tłuszczy co prowadzi do otyłości. Dobrej jakości karma powinna zawierać około 20% włókna i być bezzbożowa. Najlepiej sprawdzają się pelety z suszonych traw i ziół.
Nie zaleca się podawania gryzoniom kostek wapniowych gdyż mogą powodować wystąpienie schorzeń dróg moczowych. Ilość wapnia w prawidłowo zbilansowanej diecie jest wystarczająca. Również kolby są niewskazana. Porównywane są do fast-foodów. Raz na rok nie zaszkodzą.

Suchy chleb podawany w celu ścierania zębów również nie jest polecany. W połączeniu ze śliną rozmięka i traci swoje ścierne właściwości, dodatkowo zawiera dużo cukru i drożdże, które nadmiernie obniżają pH w jelitach i przyczyniają się do negatywnych zmian flory jelitowej.

Świnki tak jak ludzie nie produkują witaminy C dlatego należy ją codziennie podawać. W wodzie dochodzi do szybkiej dezaktywacji stąd zalecane jest doustne podawanie w ilości 10-100mg/kg w zależności od diety, pory roku i stanu zdrowia.

GARŚĆ CIEKAWOSTEK

  • kawie spożywają nawet 100 małych posiłków dziennie stąd tak ważny jest stały dostęp do jedzenia
  • u naszych zachodnich sąsiadów w sklepach istnieje nakaz zakupu co najmniej 2 świnek, jest to spowodowane ich stadnym trybem życia, oczywiście zdarzają się też osobniki „aspołeczne”
  • kawia śpi tylko 4 godziny dziennie
  • świnka nie trawi pokarmu roślinnego – robią to mikroorganizmy w przewodzie pokarmowym, kawia oraz króliki odżywiają się zjadając swoje odchody (tzw. cekotrofy), które zawierają substancje odżywcze i witaminy wytworzone przez florę jelitową
  • prosiaczki mają bardzo bogatą mowę (gruchanie, kwiczenie, ćwierkanie, pomrukiwanie, popiskiwanie, szczekanie zębami), często reagują głośnym kwiczeniem na otwieranie lodówki czy szelest siatek